Znów jestem w syberyjskim transie, zarywam kolejną noc, pokonując tysiące kilometrów po bezdrożach północno-wschodniej Azji. Moja historia podróży ma swój początek, lecz nie ma końca...
To może zacznę od początku. W pierwszą szaloną podróż po bezkresnej Syberii wybrałam się z Jackiem Hugo-Baderem, reportażystą literackim. Zwiedziłam zapadłe rejony postsowieckiej Rosji, gdzie nie zapuszczają się turyści. Odkryłam fenomen rosyjskiej duszy i jej problem - chorobę alkoholową. W "Moich syberyjskich podróżach" Kazimierz Sowa pisze: "Jest takie rosyjskie powiedzenie, że na Syberii 100 km to nie odległość, minus 20 stopni Celsjusza to nie mróz, a wódka to nie alkohol".
Po kolejną przygodę wyruszyłam razem z podróżnikiem i przewodnikiem po Syberii - Romualdem Koperskim. Nieoczekiwane spotkanie z pradawnymi mieszkańcami tych ziem - nomadami, myśliwymi i hodowcami reniferów w jednym - okazało się hitem wyprawy. Przypominam sobie jeszcze inne, równie ekscytujące spotkanie... Otóż jakiś czas temu poznałam interesującą dziewczynę i modelkę, która dorastała w syberyjskim plemieniu Buriatów. Irina Pantaeva, o której mowa, w swojej niezwykłej biografii "Syberyjski sen", opisała długą i wyboistą drogę do szczęścia.
Po to by w pełni zrozumieć Syberię, odbyłam niejedną podróż w czasie - do miejsc od dawna przeklętych. Niewolniczą pracę w sowieckich łagrach, głód, choroby, niewyobrażalne cierpienie najlepiej opisali: Józef Hermanowicz, Gustaw Herling-Grudziński oraz Warłam Szałamow. Wstrząsające "Opowiadania kołymskie" Szałamowa skłaniają do refleksji nad ludzką naturą i nie dają się zapomnieć...
Po dłuższej przerwie, która musiała nastąpić, znowu jestem na Syberii! Tym razem dzięki "Moim syberyjskim podróżom" Kazimierza Sowy, już tu cytowanym.
Dla wszystkich zainteresowanych tematem, załączam zdjęcia kilkunastu przeczytanych książek (oraz kilku dodatkowych), które mamy w naszych zbiorach.
Zatem do zobaczenia i do poczytania! Zawsze do usług: Wioleta Nyc
Tekst: W. Nyc
Fot. M. Karczewska
